Jeśli mowa o chorobach prostaty, mężczyźni najczęściej kojarzą je z gruczolakiem stercza (łagodnym przerostem) i nowotworem. Jednak gruczoł krokowy może niedomagać także z powodu przewlekłego stanu zapalnego, zwanego również zespołem przewlekłego bólu miednicy mniejszej (CPPS). Podczas gdy zapalenie cewki moczowej zwykle wywołane jest zakażeniami bakteryjnymi, CPPS nie musi mieć żadnego związku z drobnoustrojami. W takim razie co wywołuje niebakteryjne zapalenie prostaty i na czym polega leczenie tego schorzenia?
Jak powstaje zespół przewlekłego bólu miednicy (CPPS)?
Stan zapalny gruczołu krokowego może być wynikiem infekcji bakteryjnej. Jednak bywa też tak, że przeprowadzone badania mikrobiologiczne nie wykazują aktywności żadnych drobnoustrojów chorobotwórczych. W celu zdiagnozowania schorzenia wykonuje się zwykłą analizę moczu oraz posiew moczu pobranego przed i po wykonaniu masażu gruczołu krokowego. W razie uzyskania negatywnego wyniku na obecność bakterii i leukocytów w moczu, lekarz stwierdza zazwyczaj niebakteryjne zapalanie prostaty. Co może wywołać to schorzenie?
Rozpoznanie bezpośredniej przyczyny jest trudne, jednak specjaliści biorą pod uwagę czynnik stresu, długotrwałą pracę w pozycji siedzącej, brak aktywności fizycznej. Niemniej dominuje opinia, według której CPPS to komplikacja po przebytym bakteryjnym zapaleniu prostaty. Inni specjaliści twierdzą, że schorzenie następuje wskutek przenikania moczu do gruczołu krokowego. Prawdopodobną przyczyną niebakteryjnego zapalenia prostaty może być również reakcja autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy traktuje komórki stercza jak wrogie ciała, co skutkuje wystąpieniem mechanizmu obronnego (stanu zapalnego).
Jak rozpoznać niebakteryjne zapalenie prostaty?
Niestety, objawy CPPS są dość uciążliwe i sprawiają pacjentowi duże cierpienie. Chory może odczuwać ból o różnym umiejscowieniu – w kroczu, mosznie, odcinku krzyżowym kręgosłupa, spojeniu łonowym, ujściu cewki moczowej. Problemy pojawiają się także w trakcie mikcji. Oddawanie moczu jest utrudnione ze względu na silne dolegliwości bólowe i uczucie pieczenia. Strumień moczu jest osłabiony, podobnie jak w przy łagodnym przeroście stercza. Niepokojące zmiany można zaobserwować także w życiu intymnym – pacjent może mieć problemy ze wzwodem i wytryskiem, do tego może pojawić się krew w nasieniu.
Jak przebiega leczenie zapalenia prostaty?
Nawet jeśli posiew nie wykazuje podłoża bakteryjnego, lekarz może zastosować antybiotykoterapię. Czasami antybiotyk pomaga, jednak nawet wówczas może dojść do nawrotu CPPS. Jeśli leczenie nie zapewnia spodziewanych rezultatów, farmakoterapia nadal jest kontynuowana – tym razem z zastosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych. W celu zwalczania dolegliwości związanych z oddawaniem moczu stosuje się leki skuteczne w łagodnym przeroście prostaty – alfa-blokery oraz antycholinergiki.
Niebakteryjne zapalenie prostaty można leczyć również za pomocą masażu stercza. Ponadto zaleca się, aby pacjent na czas terapii zrezygnował z alkoholu i pikantnych przypraw. Należy unikać wychłodzenia okolic krocza i, co ciekawe, niewskazana jest również wstrzemięźliwość seksualna.
Be First to Comment