Łagodny rozrost gruczołu krokowego to powszechna „męska” dolegliwość, która może dotyczyć nawet połowy mężczyzn po 60. roku życia i aż 90% seniorów po osiemdziesiątce. Niestety, mimo częstego występowania, Polacy nadal zbyt mało wiedzą o tym schorzeniu i wciąż zbyt późno zgłaszają swoje dolegliwości lekarzowi. Tymczasem nieleczony gruczolak stercza może znacząco pogorszyć jakość życia pacjenta i doprowadzić do poważnych powikłań, takich jak rozszerzenie moczowodów, kamica nerkowa i kamica pęcherza moczowego, wodonercze, a nawet niewydolność nerek.
Jak rozpoznać gruczolaka prostaty?
Powiększony gruczoł krokowy uciska na cewkę moczową, co implikuje dość charakterystyczne dolegliwości. Najpierw pacjent zaczyna odczuwać coraz częstsze parcie na mocz, także w nocy (nykturia). Wizyty w toalecie powtarzają się wielokrotnie, powyżej ośmiu razy w ciągu dnia – przy czym ilość moczu jest zazwyczaj niewielka i nieadekwatna w stosunku do naglącego uczucia przepełnienia pęcherza. Z drugiej strony pacjent może skarżyć się na trudności z powstrzymaniem oddania moczu, a nawet na towarzyszące mikcji dolegliwości bólowe. Na początku gruczolak stercza może ujawniać się dość „subtelnie”, dlatego warto zwrócić uwagę na następujące objawy:
- przerywany strumień moczu,
- wydłużenie czasu oddawania moczu,
- osłabienie siły strumienia moczu,
- uczucie pełnego pęcherza mimo oddania moczu,
- „kropelkowy” mocz,
- trudności z rozpoczęciem mikcji,
- ból przy oddawaniu moczu.
Gruczolak stercza – powikłania
Stały ucisk cewki moczowej prowadzi do zalegania moczu i powiększenia pęcherza, co z biegiem czasu może doprowadzić do dalszych powikłań w postaci nawracających infekcji dróg moczowych. Czasami u pacjentów z gruczolakiem prostaty dochodzi do powstania kamicy nerkowej lub kamicy pęcherza moczowego. Część chorych zgłasza również popuszczanie moczu i występowanie krwi w moczu. Zdarza się również, że rozrost gruczołu krokowego osłabia funkcjonowanie nerek i prowadzi do niewydolności tego narządu.
Jak przebiega leczenie gruczolaka stercza?
Postępowanie przy gruczołowym przeroście prostaty opiera się na trzech metodach: farmakologicznej, zabiegach małoinwazyjnych oraz leczeniu operacyjnym. Wśród leków najczęściej stosuje się środki wspomagające układ moczowy i ułatwiające oddawanie moczu, a także inhibitory 5-alfa reduktazy zmniejszające objętość gruczołu krokowego.
Pacjenci mogą skorzystać także z zabiegu laserowego, wskutek którego dochodzi do martwicy przerośniętej tkanki gruczołu prostaty. Do metod małoinwazyjnych zalicza się także zabiegi przezcewkowe z użyciem ciepła – są to techniki hipertermii mikrofalowej oraz ablacji igłowej.
Zaawansowany gruczolak stercza, gdzie występuje znaczne zaleganie moczu i częste infekcje, może wymagać chirurgicznego usunięcia powiększonego gruczołu. Leczenie operacyjne przeprowadza się trzema metodami, przy czym najczęściej stosuje się przezcewkową resekcję z użyciem pętli elektrycznej. Znaczny przerost prostaty jest wskazaniem do wykonania zapłonowej resekcji gruczolaka, a przy niewielkim powiększeniu najlepiej przeprowadzić przezcewkowe nacięcie stercza ze względu na najmniejsze ryzyko powikłań.
Be First to Comment